Μπροστά σας είναι ένα χωματόδρομο, οπότε το ακολουθείτε. Μπαίνεις κατευθείαν σε ένα χωριό. Το μόνο πράγμα που κρατάς είναι η φωνή του γιου σου, που κλαίει για σένα αβοήθητα και η γυναίκα σου που ουρλιάζει ότι σε αγαπάει, αλλά δεν μπορείς να θυμηθείς τι συνέβαινε εκείνη την ώρα. Ξυπνάς και ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις ιδέα πού βρίσκεσαι. Το χειρότερο, δεν θυμάσαι τίποτα για το πρόσφατο παρελθόν. Κοιτάς τριγύρω και ρωτάς αν κάποιος μπορεί να σε βοηθήσει, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να βοηθήσει εκτός κι αν έχεις χαλκό για να τον πληρώσεις.
περισσότερες πληροφορίες...